पाहिली नाहीत कोणी आत तुटलेली मने 
गाजती बाहेर केवळ बेगडी आलिंगने 
आणते अवसान उसने झिंगणारी लेखणी 
चालती गुत्त्यात ज्यांची खाजगी संमेलने 
मारता आली न साधी फुंकही ज्यांना कधी 
ते म्हणे देतात हल्ली वादळावर प्रवचने 
त्याच त्या पूजेस आता देवही कंटाळला 
तेच भटजी , त्याच पोथ्या , तीच ती आवर्तने 
धर्म , जाती , प्रांत यातच आग भडकत राहिली 
माणसांसाठी न केव्हा पेटली आंदोलने 
प्राण भीष्मासारखा त्यागेन मी शरपंजरी 
आंधळ्यांनी धन्य व्हावे भोगुनी सिंहासने 
- गोविंद नाईक
मस्तच
ReplyDelete