Wednesday, March 20, 2019

पदरावरचे चांदणे

गाली खुलते तुझ्या हे द्वाड चांदणे
भुरळ पाडते मना लबाड चांदणे

उठले रोमांच कसे यौवनावरी
रुजले देहात का उफाड चांदणे

झोपडीत चंद्रमौळी काय मागणे
कवडश्यात थाटू दे बिऱ्हाड चांदणे

छळते मजला तवभवती लपेटुनी
बांधू काय यत्ने उनाड चांदणे

कोरड्या या भाकरीत चंद्र कोरडा
मिसळून चटणीत जरा वाढ चांदणे

जरी न देई भाव कुणी फारसा तया
कवीस मात्र भासते घबाड चांदणे

दे जागा दावूनी निशापतीस त्याची
ये अशी खुल्या उन्हात पाड चांदणे

कासावीस जीव चकोरापरी पिसा
थोडे पदरावरुन तू झाड चांदणे

कारण अवसेचे सांगू नको बापाला
बाळ निजे माझे तू धाड चांदणे

(निशब्द पाहते नि सोसते गुन्हे किती
भ्याड चांदणे किती मुर्दाड चांदणे

कुठे जरा आसक्त चंद्र टाकता नजर
खुळे तिथेच थाटते बिऱ्हाड चांदणे

जो तो घेतोय रे जमतोय तसा वाटा
तुही जमल्यास ओरबाड चांदणे )

- विशाल (२०/०३/२०१९)

No comments:

Post a Comment