पदरावरचे चांदणे

गाली खुलते तुझ्या हे द्वाड चांदणे
भुरळ पाडते मना लबाड चांदणे

उठले रोमांच कसे यौवनावरी
रुजले देहात का उफाड चांदणे

झोपडीत चंद्रमौळी काय मागणे
कवडश्यात थाटू दे बिऱ्हाड चांदणे

छळते मजला तवभवती लपेटुनी
बांधू काय यत्ने उनाड चांदणे

कोरड्या या भाकरीत चंद्र कोरडा
मिसळून चटणीत जरा वाढ चांदणे

जरी न देई भाव कुणी फारसा तया
कवीस मात्र भासते घबाड चांदणे

दे जागा दावूनी निशापतीस त्याची
ये अशी खुल्या उन्हात पाड चांदणे

कासावीस जीव चकोरापरी पिसा
थोडे पदरावरुन तू झाड चांदणे

कारण अवसेचे सांगू नको बापाला
बाळ निजे माझे तू धाड चांदणे

(निशब्द पाहते नि सोसते गुन्हे किती
भ्याड चांदणे किती मुर्दाड चांदणे

कुठे जरा आसक्त चंद्र टाकता नजर
खुळे तिथेच थाटते बिऱ्हाड चांदणे

जो तो घेतोय रे जमतोय तसा वाटा
तुही जमल्यास ओरबाड चांदणे )

- विशाल (२०/०३/२०१९)