आकस्मिक नसे मीच ठरवून गेलो
तुला शोधतानाच हरवून गेलो
रीती जाहली ही कधी दानपात्रे
मुखी घास उष्टा मी भरवून गेलो
हिऱ्या माणकांच्या त्या झगमगत्या राती
दिपलो काजव्यापरी नि मिरवून गेलो
झाकला मी एक डोळा हासलो गाली जरासा
अखेरच्या श्वासातसुद्धा मृत्यूला चिडवून गेलो
अंतरे प्रस्थापितांची खडबडून जागृत झाली
कोंबडा उठलाच नव्हता, मी होतो... आरवून गेलो
पत्थरी देवास माझी समजली नाहीच भक्ती
तो बोलला मी फक्त त्याचे उंबरे झिजवून गेलो
-- विशाल (०३/०६/२०१७)
No comments:
Post a Comment