पाहिली नाहीत कोणी आत तुटलेली मने
गाजती बाहेर केवळ बेगडी आलिंगने
आणते अवसान उसने झिंगणारी लेखणी
चालती गुत्त्यात ज्यांची खाजगी संमेलने
मारता आली न साधी फुंकही ज्यांना कधी
ते म्हणे देतात हल्ली वादळावर प्रवचने
त्याच त्या पूजेस आता देवही कंटाळला
तेच भटजी , त्याच पोथ्या , तीच ती आवर्तने
धर्म , जाती , प्रांत यातच आग भडकत राहिली
माणसांसाठी न केव्हा पेटली आंदोलने
प्राण भीष्मासारखा त्यागेन मी शरपंजरी
आंधळ्यांनी धन्य व्हावे भोगुनी सिंहासने
- गोविंद नाईक
मस्तच
ReplyDelete