तुझी आठवण सहज निघाली
कुठे दूर चुकचुकल्या पाली
कुणी म्हणाले रडू नको रे
डोळ्यामध्ये धूळ उडाली
वाट पाहुनी थकवा आला
समई मधली ज्योत निमाली
सांग जरा तू लपून कोठे
विस्तव थोडा राखेखाली
थकले आता पायच माझे
बसून एका झाडाखाली
भेट घडावी वाटत असते
साद न कोणी कोणा घाली
दूर कुठेशी थंडी पडली
इथे उगा घुसमटल्या शाली
©चिंतामणी जोगळेकर
No comments:
Post a Comment