तुकोबांच्या भेटी । शेक्सपिअर आला -– विंदा करंदीकर

तुकोबांच्या भेटी । शेक्सपिअर आला ।।
तो झाला सोहळा। दुकानात.

जाहली दोघांची । उराउरी भेट
उरातलें थेट । उरामध्ये

तुका म्हणे “विल्या। तुझे कर्म थोर;
अवघाचि संसार । उभा केला।।”

शेक्सपीअर म्हणे । एक ते राहिले; ।
तुका जे पाहिले विटेवरी.”

तुका म्हणे, “बाबा ते त्वां बरे केले,
त्याने तडे गेले। संसाराला;

विठठ्ल अट्टल, । त्याची रीत न्यारी
माझी पाटी कोरी । लिहोनिया.”

शेक्सपीअर म्हणे । तुझ्या शब्दामुळे
मातीत खेळले । शब्दातीत

तुका म्हणे गड्या । वृथा शब्दपीट
प्रत्येकाची वाट । वेगळाली

वेगळिये वाटे । वेगळिये काटे;
काट्यासंगे भेटे । पुन्हा तोच.

ऐक ऐक वाजे । घंटा ही मंदिरी।
कजागीण घरी । वाट पाहे.”

दोघे निघोनिया गेले दोन दिशां
कवतिक आकाशा आवरेना ।