Thursday, August 18, 2011

भय इथले संपत नाही

भय इथले संपत नाही... मज तुझी आठवण येते...
मी संध्याकाळी गातो...तू मला शिकविली गीते...

हे झरे चंद्र सजणांचे, ही धरती भगवी माया
झाडांशी निजलो आपण, झाडांत पुन्हा उगवाया

त्या वेळी नाजूक भोळ्या, वा-याला हसवून पळती
क्षितीजांचे तोरण घेऊन, दारावर आली भरती

तो बोल मंद हळवासा आयुष्य स्पर्शुनी गेला
सीतेच्या वनवासातील जणू अंगी राघव शेला

देऊळ पलिकडे तरीही, तुज ओंजळ फुटला खांब
थरथरत्या बुबूळापाशी, मी उरला सुरला थेंब

 संध्येतील कमल फ़ुलासम, मी नटलो श्रृंगाराने
 देहाच्या भवती रिंगण, घालती निळाईत राने

स्त्रोत्रात इंद्रिये अवघी, गुणगुणती दु: कुणाचे
हे सरता संपत नाही, चांदणे तुझ्या स्मरणाचे

ते धुके अवेळी होते, की परतायाची घाई
मेंदुतून ढळली माझ्या, निष्पर्ण तरुंची राई

------ ग्रेस   

बस तनहाई है

जाओ ऐसे की इस जान पे बन आई है
बिन तेरे दुनिया न दुनिया के बस तनहाई है 

तू क्या बरासाएगा शोला- ए-अदा ए कातील
अब तो जल जाने की हमने ही कसम खायी है 

तुझसे हो के जुदा क्या खाक जिंदगानी है 
इसलिये जिंदा है के मौत नही आई है 

----- विशाल 

तुझ्या टपो-या डोळ्यात माझं इवलसं गाव ३

तुझे गोल गोल गाल तुझे बहुमोल गाल 
तुझ्या नाजूक गालांना कुणी फासला गुलाल 

कुणी छेडले गालांना गाल गोरेमोरे झाले 
गाल लाजले साजणी गाल पाठमोरे झाले 

गाल हसले साजणी गाल रुसले साजणी 
वाट पहाता कुणाची गाल बसले साजणी 

घोळ झाला काहीतरी फार झाली काय घाई 
माझ्या ओठांना निरोप तुझा पोचलाच नाही 

माझे ओठ परेशान तुझे गाल परेशान 
गुलाबाचं  पानपान सखे झाले परेशान 

तुझा निरोप एकदा पुन्हा येऊ दे साजणी 
भेट गालाची ओठाची आज होऊ दे साजणी 

ओठ माझे साधे भोळे तुझं स्मरतील नाव 
तुझ्या टपो-या डोळ्यात माझं इवलसं गाव

Tuesday, August 16, 2011

तुझ्या टपो-या डोळ्यात माझं इवलसं गाव २

तुला दुरून पाहिलं कधी झुरून पाहिलं 
तुझं डोळ्यातील रूप हाती धरून पाहिलं 

तुझं देह चंदनाचा  तुझी चांदण्याची काया
तुझं पदर उडतो जणू आभाळाची छाया 

तुझ्या रूपाचा दरारा जशी वाघीण चालली 
सारं शहारलं रान जशी नागीण चालली 

तुझी चाल नागिणीची माझे थरारते मन 
तुझा धरून पदर माझं भरारते मन 

तुझा पदर चावट त्याने ढळून पाहिलं 
मीही वळून पाहिलं जरा जळून पाहिलं 

सांग जळू असा किती? सांग जाळणार किती ?
रोज टाळतेस पुन्हा सांग टाळणार किती?

तुझी हौस टाळण्याची माझ्या उरामध्ये घाव 
तुझ्या टपो-या डोळ्यात माझं इवलसं गाव

तुझ्या टपो-या डोळ्यात माझं इवलसं गाव १

आज एक गाणे ऐकण्यात आले 'तुझ्या टपो-या  डोळ्यात माझा इवलासा गाव'. मिलिंद इंगळेनी गायलेल्या आणि ज्ञानेश वाकुडकरांनी लिहिलेल्या या गेय कविता.याचे विशेष म्हणजे यात मुखडा आहे पण तो फक्त सुरुवातीला आणि शेवटीच. मध्ये संपूर्ण कविताच आहे. २१ कवितांनी सजलेला हा अल्बम मी वेळ मिळेल तसा इथे पोस्ट करेन. त्यातली हि पहिली कविता 

तुझ्या टपो-या डोळ्यात माझं इवलसं गाव 
तुझी झेप वादळाची माझी तुझ्यावरी धाव

तुझ्या मिठीत आकाश तुझ्या मुठीत आकाश 
माझं हवेत आकाश तुझ्या कवेत आकाश 

तुझ्या पावलांचे ठसे गडे क्षितिजापल्याड 
तुझी बहरली बाग माझं सुकलेलं झाड 

तुझी बहरली बाग तुझी चर्चा जागोजाग 
तुझा श्रावण जोरात माझ्या मनामध्ये आग 

सारं जग तुझ्यासाठी माझी आग तुझ्यासाठी 
माझी झोप तुझ्यासाठी माझी जाग तुझ्यासाठी 

जीव जागतो उगाच साद देशील म्हणून 
वाट पहातात डोळे तुझी येशील म्हणून 

तुझी चाहूल घेऊन आला पहाटेचा वारा 
मला खुणावतो वेडा तुझ्या गावचा किनारा 

हाती लागेना किनारा माझी चिखलात नाव 
तुझ्या टपो-या डोळ्यात माझं इवलसं गाव

दोस्त दोस्त ना रहा.


दोस्त दोस्त ना रहा
प्यार प्यार ना रहा
ज़िंदगी हमें तेरा
ऐतबार ना रहा, ऐतबार ना रहा

अमानतें मैं प्यार की
गया था जिसको सौंप कर
वो मेरे दोस्त तुम ही थे
तुम्हीं तो थे..
जो ज़िंदगी की राह मे
बने थे मेरे हमसफ़र
वो मेरे दोस्त तुम ही थे
तुम्हीं तो थे..
सारे भेद खुल गए
राज़दार ना रहा
ज़िंदगी हमें तेरा
ऐतबार ना रहा, ऐतबार ना रहा

गले लगी सहम सहम 
भरे गलेसे बोलती 
वो तुम न थी तो कौन था 
तुम्ही तो थी ..
सफर के वक्त मे पलकसे 
मोतीयोको तोलती 
वो तुम न थी तो कौन था 
तुम्ही तो थी ..
नशे की रात ढल गयी
अब खुमार ना रहा
ज़िंदगी हमें तेरा
ऐतबार ना रहा, ऐतबार ना रहा

वफा का लेके नाम जो 
धडक रहे थे हर घडी  
वो मेरे नेक नेक दिल
तुम्ही तो हो..
Mukesh
जो मुस्कुराके रह गये 
जहर की जब सुई गढी
वो मेरे नेक नेक दिल
तुम्ही तो हो..
अब किसीका मेरे दिल 
इंतजार न रहा
जिंदगी हमे तेरा 
ऐतबार न रहा ऐतबार न रहा 

दोस्त दोस्त ना रहा.. 
प्यार प्यार ना रहा.. 
--- संगम (1964)(शैलेंद्र)

Monday, August 15, 2011

मनातल्या मनात मी

Suresh Bhat
मनातल्या मनात मी तुझ्यासमीप राहतो
तुला न सांगता तुझा वसंत रोज पाहतो 

अशीच रोज नाहुनी लपेट उन्ह कोवळे 
असेच चिंब केस तू उन्हात सोड मोकळे 
तुझा सुगंध मात्र मी इथे हळूच हुंगतो
तुला न सांगता तुझा वसंत रोज पाहतो

अशीच रोज अंगणी लावून वेच तू फुले 
असेच सांग लाजुनी कल्यास गुज आपुले 
तुझ्या काळ्या तुझी फुले इथे टिपून काढतो 
तुला न सांगता तुझा वसंत रोज पाहतो

अजून तू अजाण या कुवार कर्दळीपरी 
गडे विचार जाणत्या जुईस एकदातरी 
'दुरून कोण हा तुझा मरंद रोज चाखतो? ' 
तुला न सांगता तुझा वसंत रोज पाहतो

तसा न राहिला आता उदास एकटेपणा 
तुझीच रूप पल्लवी जिथे तिथे करी खुणा 
पहा कसा हवेत मी तुझ्यासवे सळाळतो
तुला न सांगता तुझा वसंत रोज पाहतो

---- सुरेश भट

Sunday, August 14, 2011

मैं ये सोचकर उसके दर से उठा था


मैं ये सोचकर उसके दर से उठा था
के वो रोक लेगी मना लेगी मुझको

हवाओं में लहराता आता था दामन
के दामन पकड़कर बिठा लेगी मुझको

कदम ऐसे अंदाज़ से उठ रहे थे
के आवाज़ देकर बुला लेगी मुझको


मगर उसने रोका
Mohammad Rafi
न उसने मनाया
न दामन ही पकड़ा
न मुझको बिठाया
न आवाज़ ही दी
न वापस बुलाया

मैं आहिस्ता आहिस्ता बढ़ता ही आया
यहाँ तक के उससे जुदा हो गया मैं ...
---- हकीकत (१९६४)(कैफी आझमी)

Monday, August 8, 2011

नको शांत राहू... अशा पावसाळी
तुझ्या अबोल्याची भीती वाटते गं !
किती यत्न केला तरी जात नाही 
जी जीवघेणी शंका मनी दाटते गं !
--- विशाल 
कुणीतरी हवे घेऊन हातात हात फिरण्यासाठी ...
कुणीतरी हवे एकटेपणावर मात करण्यासाठी ...
चार-दोन दिवसांच्या सोबतीत मन कसे रमवावे ?
आता वाटते...
कुणीतरी हवे आयुष्यभर साथ करण्यासाठी ...
--- विशाल