राडा

काल रातीला मोठा राडा झाला
धुतले गाढव त्याचा घोडा झाला

तसा शहाणा माणूस होता फार
शब्दामध्ये अडकला वेडा झाला

देवावरती भजन लिहाया बसलो
देव शिवाजी मग पोवाडा झाला

अतिशयोक्ती यास म्हणू की उपमा
हृदय चोरीता म्हणे दरोडा झाला

बाटली संपली दुःख शिगेला होते
शब्द दारू अश्रूंचा सोडा झाला

लक्ष्मीला विसरून सरस्वतीला पुजले
यशात माझ्या माझा खोडा झाला

हसली आणि म्हणाली थॅंक्यु दादा
स्वप्नांचा क्षणात चुराडा झाला

- विशाल (२३/०२/२०१९)

कविता बिविता

तो दाटून ये घननीळ पाडून मनाला पीळ
दुरात शांतता मोठी पण भोवताल व्याकुळ
भरण्यास भावना सागर मी पानावर पाझरतो
म्हणतात उगाचच लोक मी कविता बिविता करतो

प्रश्नातच दडली घुसमट उत्तरी शक्यता धुरकट
जीव इतका हताशलेला की निव्वळ भरकट भरकट
शून्याच्या मागे पळतो लेखणीमधून ओघळतो
म्हणतात उगाचच लोक मी कविता बिविता करतो

तिज काही समजत नाही मग मौन पाळतो मीही
तिकडे कागद निस्तब्ध तर इकडे चौखूर स्याही
ही अबोल भरता ओंजळ एखादा शब्द निसटतो
म्हणतात उगाचच लोक मी कविता बिविता करतो

या सरळ साकड्या कविता या वेड्यावाकड्या कविता
माझ्याहून किती निराळ्या रांगड्या फाकड्या कविता
मी लिहितो कुजबुज केवळ लोकांस भाव सापडतो
म्हणतात उगाचच लोक मी कविता बिविता करतो

- विशाल (१२/०२/२०१९)

अंगाई

घाव जेवढे दिले जगाने साऱ्यांची उतराई व्हावी
हृदय चिरून रक्ताचे ओघळ येता त्याची शाई व्हावी

गर्भातील नाळीशी आपले नाते दैवीच असते पण
टिळा धुळीचा भाळी लावत भूमीचीही आई व्हावी

काळ ठराविक साऱ्यांचा तरी इथे प्रवासी असे कसे
पोहचायाला वेळ असावा पण निघण्याची घाई व्हावी

देऊ न शकल्या गुलाबांचा रात्रीला गुलकंद करावा
गोडी टिकून रहावी थोडी पैशाची भरपाई व्हावी

कशास वेचू गंधपुष्प वेगळे तुझ्या गजऱ्यासाठी
तुझ्या कुंतली रानफुलांची गुलाब चाफा जाई व्हावी

प्रत्येकाला दुसऱ्यामध्ये दिसतो एक माळ उजाड
कुणा वाटते स्वताच्या मनी एखादी आमराई व्हावी ?

सुखदुःखाचे शेर लिहावे अवघे जीवन गाणे व्हावे
चिरनिद्रेची वेळ आल्यावर मरणाची अंगाई व्हावी

-विशाल (११/०२/२०१९)

रात्र एकटी अशी फुलात रोज जागते

ती न येतसे आता निरोप मात्र पोचतो
त्रास नाही फार तसा भास मात्र जाचतो
आठवण डोकावते नि झोप कुणा लागते
रात्र एकटी अशी फुलात रोज जागते

सांज सरे तळमळून वाट पाहण्यामध्ये
मोजतो मी रोज तुझे तुटलेले वायदे
मनात काळोख ढवळतो भवती अंधारते
रात्र एकटी अशी फुलात रोज जागते

आणतो मीही उगाच ओठी उसने हसू
अन मिठीतली उशीही लागते मुसमुसु
जाणते ती हृदय माझे.. तू अशी का वागते?
रात्र एकटी अशी फुलात रोज जागते

कुंद होऊनि हवा भरून येतो गारवा
तू न एकटा उदास साद देतो पारवा
चाहूलही मग पाचोळा चुरडूनिया झोंबते
रात्र एकटी अशी फुलात रोज जागते

समीप जशी ये पहाट वाढत जाई भीती
जागविण्या जीव खुळा सबब देऊ कोणती?
दिवस काढण्या उभी दुनिया कारण मागते
रात्र एकटी परी फुलात रोज जागते

- विशाल (०५/०२/२०१९)