तरळले लोचनी आसू तिला हसवून जाताना
उरली वीण थोडी जन्म हा उसवून जाताना
न झाला हात कातर क्षणभरी थरथर सुद्धा नाही
न काही वाटले, खंजीर उरी धसवून जाताना ?
निघाली भेट कपटी जी सुगंधी वाटली तेव्हा
विषारी माळली होती फुले .. फसवून जाताना
तुटतो जीव, पाऊल रोज अडते उंबऱ्यामध्ये
पिलांना एकटे घरट्यामध्ये बसवून जाताना
देणे मातीचे आतातरी फिटले असेल बहुधा
रित्या हातीच गेला गाव तो वसवून जाताना
विना जाणीव घडलेले असे गारुड होते ते
पुंगीत गुंगले सारे ...साप डसवून जाताना
कुणी माळी महार कुणी इथे झाले तुका वाणी
मनावर भाव विठ्ठलमय असा ठसवून जाताना
- विशाल (१९/०७/२०१९)