Friday, December 7, 2012

हि वाट कशी अन कुठे मला नेईल

हि वाट कशी अन कुठे मला नेईल 
मी आज कुठे अन कुठे उद्या जाईन 

मी पाठ फिरवुनी चालत गेलो दूर 
कधी मनास भिडला नाही व्याकुळ सूर 
का आज बंधने तोडून आला पूर 
जे कधीच नाही दिसले ते पाहीन 
मी आज कुठे अन कुठे उद्या जाईन 

तुटले पुरती मी तरी धावते आहे 
पापणीत ओल्या उगाच हसते आहे 
मन पुन्हा पुन्हा पण मला सांगते आहे 
एकटीच होते एकटीच राहीन 
मी आज कुठे अन कुठे उद्या जाईन

कुणी बुवा मांडतो खेळ इथे श्रद्धेचा 
देहाचा कुणी मायेचा कुणी सत्तेचा 
मज ठाऊक  एकच मालक या जगताचा 
त्या ईश्वरास मी रातंदिन शोधीन 
मी आज कुठे अन कुठे उद्या जाईन

धावतो कशाच्या मागे मी तोडून सारे धागे 
काळोख सरेना मज वाट दिसेना 
दिसले सुख जे दुरुनी फिरुनी लपले 
क्षण एक सुखाचा दैवाला मागेन 
मी आज कुठे अन कुठे उद्या जाईन
---- विठ्ठल विठ्ठल 

Wednesday, December 5, 2012

तोडून गळ्यातील धागा, फोडून काळे खडे 
प्रिये ये ना पुन्हा ... परतून माझ्याकडे ..
---- विशाल 

Saturday, December 1, 2012

रागावलेली एक कळी , तिचे फुगलेले गाल 
गालावरची चुटूक खळी  अजूनच लाल 
हसू नाही रुसू नाही फक्त ओठी हुप्प 
चार महिने झाले भांडून तरी अजून गप्प ?
--- विशाल 

Friday, November 30, 2012

'लोचा' आणि 'गोची' अशी नावे असणाऱ्या मुलांच्या वडिलांनी या नावाचे रहस्य शेवटी सांगितले ते असे..
"खरेतर यांच्या आईशी मला लग्नच करायचे नव्हते पण तिला दिवस गेले त्यामुळे माझी मोठी 'गोची' झाली ..
आणि मी दोन वर्ष घरापासून दूर असताना तिला पुन्हा दिवस गेले .. त्याच दरम्यान हा 'लोचा' झाला असावा ..."
---- joke created by विशाल जिरंगे 

Saturday, November 17, 2012

कुठे एक दिवा पेटला नसता कि कुठे एक तोंड गोड झाले नसते, यम कदाचित दाराशी येऊन थांबला असेल तरी साहेब म्हणाले असतील "मला माहित आहे तू मला न्यायला आला आहेस पण अजून दोन दिवस थांब यमा , वर्षभर नाना त्रासांनी गांजलेल्या माझ्या त्रस्त  महाराष्ट्राला, माझ्या गरीब शिवसैनिकाला निदान दिवाळीनिमित्त दोन दिवस आनंद साजरा करू दे , सर्व दु:ख विसरून सुखाने तोंड गोड करू दे, भावांना ओवाळणा-या माझ्या मराठी बहिणींच्या चेह-यावरचे हसू एकदा शेवटचे पहातो आणि मग मी स्वत तुझ्यासोबत येतो." आयुष्यभर ते वाघासारखे लढले. अनेक शत्रू परास्त केले आणि त्यावर शिरपेच म्हणून कि काय अखेरच्या क्षणी बाजीप्रभूंच्या धडाडीने प्रत्यक्ष मरणास खिंडीत अडवून धरले कि महाराष्ट्राची दिवाळी साजरी होऊ दे.... मी शिवाजी महाराजांना पहिले नाही, मी बाजीप्रभूंना पहिले नाही पण आज मी म्हणू शकतो मी बाळासाहेबांना पाहिले ... भरून पावलो ....
--- विशाल (१८/११/२०१२) 

Wednesday, November 14, 2012

एक सुरी, जी थेट उरी
पण मुठीवर तिचा हात ,
कळ कसली ? ही जखम असली
हातून तिच्या ....
.... क्या बात ?
--- विशाल

Sunday, October 28, 2012

मन वेडे मन कुणालाही न कळते रे


मन कधी हे बहरून येते, मन कधी कोमेजून जाते 
मन कधी फांदीवर झुलते रे 
मन कधी हे बावरलेले, मन कधी हे हिरमुसलेले 
मन कधी हे उमलून येते रे 
मन वेडे मन कुणालाही न कळते रे ||

मन सागर हे, मन हे वारा, मन निर्झर हे, मन हे धारा 
मन देवाची नाजूक कविता रे 
सांगुनी क्षण गेला रे, भर मनाचा पेला रे 
बघ नशा जगण्याची चढते रे 
का मनाला शिणवावे, का उगाचच अडवावे 
रे मनावीन काही न घडते रे 
मन वेडे मन कुणालाही न कळते रे || 

मन हे आशा मन निराशा, मन असे जगण्याची भाषा 
जग हे सारे मनी नांदते रे 
चल मनाला सोबत घेऊ, ईश्वराशी बोलून येऊ 
तो अलबेला मनात रमतो रे 
मन झुरे तर तोही झुरतो, मन हसे तर तोही हसतो 
मन कळे त्या ईश्वर कळला रे 
मन वेडे मन कुणालाही न कळते रे || 

---संदीप खरे (movie - कशाला उद्याची बात 2012) 

Wednesday, October 24, 2012

 मला जेव्हा जेव्हा वाटायला लागते कि "i m perfect" तेव्हा तेव्हा तो अशी परिस्थिती निर्माण करतो जेणेकरून मला जाणीव व्हावी "NO ! u r NOT ",
आणि लोक समजतात चुका मी करतो.
---- विशाल

Tuesday, October 23, 2012

उकळलेल्या पाण्याला चहा आणि निथळलेल्या स्पर्शाला प्रेम म्हणणाऱ्याच्या संसारात वाद कधीच होत नाही.. पण म्हणून त्याला सुखी म्हणायचे का ?
--- विशाल 

Thursday, October 11, 2012

एक मुलगी आहे पाहण्यात तीला सांगू कसे ?
नाही मजा एकटे राहण्यात तीला सांगू कसे ?
भेटण्या बोलण्याचा सारा एकच निघे अर्थ 
पण हे रोज नव्या बहाण्यात तीला सांगू कसे ?
--- विशाल 

Saturday, October 6, 2012

आखरीमे काम आए 
सिर्फ कंधे चार के..
मागुनी जे चालले तेही त्रयस्थासारखे..

इक हसी देखी थी लब ने
इक दुवा भेजी थी रब ने
क्षणभरीचा खेळ पुन्हा जाहलो ना पोरके

--- विशाल 

Friday, October 5, 2012

मै और मेरी घडी अक्सर ये बाते किया करते है ....

मै और मेरी घडी अक्सर ये बाते किया करते है ....
"५.३०  पहिला गजर झाला ५ मिनटात उठुया"
"अरे दुसरा गजर झाला ? साला ५ मिनटात ६.१५ कसे वाजले "
"६.३५ झालेत आताशी ? आज दाढी करायला वेळ आहे आपल्याला "
"७.२५ वाजले ? बाप रे उशीर झाला .. आज राहू दे नाष्टा"
"साला ५ मिनट झाले ७.३५ ची बस अजून आली नाही "
"साला २ मिनट आधी पोचलो असतो तर ७.५९ बदलापूर सापडली असती "
"नालायक लोक १ मिनट वाट पहात नाहीत, लगेच गाडी सोडतात"
"१२ ला जेवण आणायला गेला आहे ऑफिस बॉय १.३० वाजला अजून आला नाही "
"बॉस आज ५  मिनिट लवकर गेला तर आपल्याला टाईमात ६ वाजता निघता येईल "
"अरे जायच्या १ मिनिट आधी काम आठवते साल्यांना, आजपण ६.१९ सुटणार  वाटत"
"अरे १/२ तास ट्राफिक मध्ये अडकलोय आज घरी पोचायला ९ च वाजणार"
"१०.३० झाले .. जेवण करून येऊ नाहीतर मेस बंद होईल"
"१२ वाजले झोपले पाहिजे .. नाहीतर उद्या परत उठायला उशीर "
"५.३०  पहिला गजर झाला........
----- विशाल 

Friday, May 25, 2012

मरीन ड्राईव

दिवसभर मर मर राबल्यानंतर... यावे थोडा वेळ शांत समुद्रावर .. जमलेच तर .. लागलेली थोडीशी भूक दाबून .. बसावे एकटेच काहीवेळ .. भरून घ्यावा श्वास ऊर फाटेस्तोवर .. आणि लगेच सोडावा एक नि:श्वास .. आणि सोबतच सगळ्या चिंता,तक्रारी, कटकटी , मत्सर , द्वेष .. उगीच लावावा कोणालातरी फोन नि बोलावे निरर्थक काहीही.. अगदी त्याची इच्छा नसतानाही .. गुणगुणावे एखादे जुने गीत ओठातल्या ओठात .. पहावे शुन्यपणे सागर क्षितिजावर .. अगदी नजर पोहोचते तिथपर्यंत .. आणि त्याच नजरेने मागे फिरून धावत यावे.. लाटांसोबत किना-याकडे .. पहाव्या किना-याजवळच  उभ्या दोन होड्या .. पाण्यावर वाऱ्याने डूलणा-या .. आणि मग कोण काय म्हणेल याची पर्वा न करता स्वत:शीच हसावे.. आयुष्यावर.. नशिबाच्या पुंगीवर  डूलणा-या ..
लिहाव्यात दोन ओळी.. रस्त्यावरील दिव्याच्या किना-यापर्यंत पसरलेल्या अंधुकशा प्रकाशात .. वाट्टेल त्या वाट्टेल तशा ..
स्वत:लाच समजून घेण्यासाठी .. कधीतरी .. दिवसभर मर मर राबल्यानंतर .. नक्की .. यावे थोडा वेळ काढून .. स्वतासाठी ..
--- विशाल (मरीन ड्राईव २५/५/२०१२,संध्या ८.०० )

Thursday, May 24, 2012

दिल आज शायर है..


दिल आज शायर है गम आज नगमा है शब् ये गजल है सनम 
गैरोके शेरोको ओ सुननेवाले हो इस तरफभी करम 

आके जरा देख तो तेरी खातिर हम किस तरहसे जिए 
आसुके धागेसे सीते रहे हम जो जख्म तुने दिए 
चाहतकी महफिलमे गम तेरा लेकर किस्मतसे खेला जुआ 
दुनियासे जीते पर तुजसे हारे यु खेल अपना हुआ 

है प्यार हमने किया जिस तरहसे उसका न कोई जवाब 
जर्रा थे लेकिन तेरी लौ में जलकर हम बन गए आफताब 
हमसेही जिन्दा वफ़ा और हमीसे है तेरी महफ़िल जवां
हम जब न होंगे तो रो रोके दुनिया ढूंढेगी मेरा निशाँ 

रे प्यार कोई खिलौना नहीं है हर कोई ले जो खरीद 
मेरी तरह जिंदगीभर तड़प लो फिर आना उसके करीब 
हम तो मुसाफिर है कोई सफ़र हो हम तो गुजर जायेंगेही 
लेकिन लगाया है जो दाव हमने वो जीतकर आयेंगेही 
---  Gamblar 1971 (गीतकार: नीरज )


Tuesday, May 22, 2012

आम्ही गांडू कोणासोबत भांडू शकलो नाही 
प्रेम केले पण त्यालासुद्धा मांडू शकलो नाही 
बाता मोठ्या वाफा मोठ्या हवेत विरुनी गेल्या 
रडलो मेलो पण चौकटीस ओलांडू शकलो नाही 
--- विशाल 

Sunday, May 20, 2012

ऐल माझा गाव, पैल माझा देव गं

ऐल माझा गाव, पैल माझा देव गं 
जाऊ दे सोडून नीती ओढून नेतो भाव गं ...

मिटतात पापण्या आणि उसळतो आठवणींचा सागर 
मी समिधा माझी वाहून जपला तुझ्या स्मृतींचा जागर 
कंठात दाटतो हुंदका अन काळजात घाव गं ...

वाळूत खुणा अजुनी का जसे व्रण ताजेच असावे
ओझे धरणीवरती जे माझे अस्तित्व मिटावे 
माझ्या पापी राखेला इथे नको ठाव गं ...

मी मोहाने थरथरले, मी वाऱ्यावर भिरभिरले 
या दिशा दहा हसतात, मी इथे फक्त फरफटले 
आता पुन्हा दे धीर, भोवती भूतांचा घेर 
हि आर्त ऐक रे हाळी, वासना सांडो आंधळी 
हा तुटता आतून पीळ, सावरे मला घननीळ 
ऐल माझा गाव पैल माझा देव गं ..

Movie - विठ्ठल विठ्ठल (संगीतकार - सलील कुलकर्णी )

Wednesday, April 25, 2012

तव नयनांचे दल

तव नयनांचे दल हलले गं
पानावरच्या दवबिंदूपरी 
त्रिभुवन हे डळमळले गं || धृ ||

तारे गळले वारे ढळले 
दिग्गज पंचाननसे वळले 
गिरी ढासळले सूर कोसळले 
ऋषी मुनी योगी चळले गं || १ ||

ऋतुचक्राचे आस उडाले 
आभाळातून शब्द निघाले 
आवर आवर आपुले भाले 
मीन जळी तळमळले गं || २ ||

हृदयी माझ्या चकमक झडली
नजर तुझी धरणीला भिडली 
दोन हृदयांची किमया घडली 
पुनरपि जग सावरले गं || ३ ||

---- बा भ बोरकर 

Tuesday, April 17, 2012

हाल-ए-दिल तुझ्याशी बोललो तरी पण ,
तुला किती कळाले  .. गोष्ट ही निराळी ..
--- विशाल 

Thursday, April 5, 2012

जगायास तेव्हा खरा अर्थ होता

जगायास तेव्हा खरा अर्थ होता 
निरर्थासही अर्थ भेटायचे ,
मनासारखा अर्थ लागायचा अन 
मनासारखे शब्दही यायचे ...

नदीसागराचे किनारे कधीही 
मुक्याने किती वेळ बोलायचे ,
निघोनी घरी शेवटी जात असता 
वळूनी कितीदा तरी पहायचे ...

उदासी जराशी गुलाबीच होती 
गुलाबातही दु:ख दाटायचे ,
जरा एक तारा कुठेही निखळता
नभाला किती खिन्न वाटायचे ...

असेही दिवस कि उन्हाच्या झळांनी 
जुने पावसाळे नवे व्हायचे ,
ऋतूंना ऋतूंनी जरा भागले कि 
नव्याने जुने झाड उगवायचे ...

मनाचा किती खोल काळोख होता 
किती काजवे त्यात चमकायचे ,
मनाभोवती चंद्र नव्हता तरीही 
मनाला किती शुभ्र वाटायचे ...

आता सांजवेळी निघोनी घरातून 
दिशाहीन होऊन चालायचे ,
आता पाऊलेही दुखू लागली कि 
जरा मीच त्यांना उरी घ्यायचे ...

जगायास तेव्हा खरा अर्थ होता 
निरर्थासही अर्थ भेटायचे ...

--- सौमित्र (किशोर कदम)

Sunday, April 1, 2012

संधीप्रकाशात

आयुष्याची आता | झाली उजवण |
येतो तो तो क्षण | अमृताचा ||

जे जे भेट ते ते | दर्पणीचे बिंब |
तुझे प्रतिबिंब | लाडे गोडे ||

सुखोत्सवे असा | जीव अनावर |
पिंज-याचे दार | उघडावे ||

संधीप्रकाशात | अजून जो सोने |
तो माझी लोचने | मिटू यावी ||

असावीस पास | जसा स्वप्नभास |
जीवी कासावीस | झाल्याविना ||

तेव्हा सखे आण | तुळशीचे पान |
तुझ्या घरी वाण | नाही त्याची ||

तूच ओढलेले | त्यासवे दे पाणी |
थोर ना त्याहुनी | तीर्थ दुजे || 

वाळल्या ओठा दे | निरोपाचे फूल |
भूलीतली भूल | शेवटली ||

--- बा भ बोरकर 
आठवणींचा त्रास होतो.. पण यात तुझा तरी काय दोष गं...
देवानेच जगात प्रत्येकाला ज्याची त्याची कामे वाटून दिली आहेत ना..
तुला छळण्याचं...
नि मला...
...
...
जळण्याचं
--- विशाल  

Friday, March 30, 2012

लोग कहे नादानसे " नजर आते हो परेशानसे ?"
खुदको ढूंढ़ रहे है बस ... खुदसे होकर अन्जानसे ...
--- विशाल 

Wednesday, March 14, 2012

बाकी है ..

रगोमे खून है गरम, जानमे दम बाकी है 
कर ले पुरे तू तेरे जो भी सितम बाकी है ..

टुटे पैमाने के मयखाने सभी छुट गये 
कैसे छलकाये भला दिल मे जो गम बाकी है ..

लुटके मुझसे मुझे दिल नही भरा शायद 
लुटेरे और कितने रहमोकरम बाकी है ..

नही वो सामने पर दिलसे निकाले कैसे ?
कहे ये लोग क्यू पागल.. क्या वहम बाकी है ?..

देखके मुझको तेरी आंखे जो झुक जाती है 
शुक्र है.. बेवफा इतनी तो शरम बाकी है ..

तुने तोडी हर कसम फिरभी जान नही निकली
'तुझपे मर जाऊ मै' शायद ये कसम बाकी है ..

आजकल मिलते है ऐसे भी दिल विशाल कहा 
हममे वो है बाकी .. उसमेभी हम बाकी है ...

--- विशाल  

Wednesday, February 1, 2012

अस्तित्व कुठे ?... दिसतो तो इथे फक्त आभास 
प्याल्यात संपवीत जिंदगी मी एक देवदास ...
--- विशाल 

Tuesday, January 31, 2012

भेसूर शांतता आजही तिच्या गावी 
कि जोखड मनात कुठवर मीच वहावी
हे गाव तिचे हेही मी विसरून गेलो 
मग ऐकू येते कुठली हाक निनावी 
--- विशाल 

Friday, January 6, 2012

दुनियेची रीत

नकोशी तरी वेदना ती द्यावयास ये 
ये जवळ... भले पुन्हा दूर जावयास ये 

वेड्या दिलास अजून एक आस यायची 
अखेरची ती ज्योतही विझवावयास ये 

सरली युगे चाखुनी फळ दु:खवृक्षाचे 
कामना ही कर पुरी... रडवावयास ये  

थोडा तरी या माझिया प्रेमास मान दे 
तुही कधीतरी मला भेटावयास ये 

कारणे विरहाची मी देऊ कुणाकुणाला ?
नाराज का ? दुनियेस हे सांगावयास ये 

प्रेम लपविणे भाग प्रेमाचा... मान्य आहे 
हळूच कधी सोबतीने शोधावयास ये 

तसा करार नाही लिखित पण तरीही 
दुनियेची रीत पार तू पाडावयास ये

येतात तुला सारे न येण्याचे बहाणे 
ये एकदा अशी... कधी न जावयास ये

---विशाल (भावानुवाद)
(मूळ गझल (उर्दू) : रंजिश ही सही - अहमद फराज )
http://www.youtube.com/watch?v=tXraOxI830U