Tuesday, May 28, 2019

लागलो आता कुठे बोलायला

लागलो आता कुठे बोलायला
गारदी आले गळा कापायला

स्वप्न होते ते तुझे की पाश होता
प्राण फिरुनी लागला गुंतायला

सय तिची जेव्हा नभाच्या पार गेली
लागलो मी तारका मोजायला

खरडुनी केली आधी काया रीती
धावले मग सावली चोरायला

पावसाची फक्त फसवी हूल होती
मोर वेडे लागले नाचायला

अर्थ नाही अन्नपूर्णेचा असा की
आयुष्य जावे हे उभे रांधायला

- विशाल (२३/०५/२०१९)

सय तुझी

सय तुझी केव्हातरी जाते थराला
लागते अन बोचरी घरघर घराला

सागराने काय जादू सांग केली
भेटताना का नदी आली भराला

दान पेटीतील द्यावे त्या करांना
घडवती जे देव.. कोरून फत्तराला

जोडले नाते गुलाबाशी असे की
टोचती काटे सुगंधी अंतराला

या तीरावरल्या सुखांचा वीट आला
जीवना ने ना मला तू त्या तीराला

- विशाल (२७/०५/२०१९)

दिली साद त्यांनी

तिच्यावरील कवितेला दिली दाद त्यांनी
जुन्या वेदनेस फिरून दिली साद त्यांनी

शब्दांची जडली व्यसने अशी भयानक
जिंदगानी केली सारी बरबाद त्यांनी

चुकून सागरांना या समजलो मी शांत
वादळातून दाखविली अवकाद त्यांनी

भासले जे बंड ती वळवळ निघाली
चिरडले भीतीत जीव निष्पाद त्यांनी

कधी ना कधी तोल जाणार होता
दडपुन जपलेले मनी उन्माद त्यांनी

"मला वाटते.." एवढेच बोललो मी
विषय सोडुनी घातला वाद त्यांनी

जाताच दांभिकांच्या हातून दानपेटी
मोलभाव करुनी विकला प्रसाद त्यांनी

(ज्यांनी कधी न धरली बाजू विषयसुखाची
निलचित्र पाहताना केला प्रमाद त्यांनी )

- विशाल (२८/०५/२०१९)

Thursday, May 23, 2019

भय इथले संपत नाही

गर्द निबिड रात्रीत
साथीला केवळ शब्द
ओठात गोठले गाणे
भोवती सर्व निस्तब्ध
मी लयीत चालतो तरीही
पायात वाट भरकटते
भय इथले संपत नाही
मज तुझी आठवण येते

एकांती विरतो देह
अलवार धुक्यात तमाच्या
नावास निळाई उरते
काठावर दग्ध मनाच्या
गाथेतील अभंग ओळ
अस्तित्व दुभंगत जाते
भय इथले संपत नाही
मज तुझी आठवण येते

स्तोत्रात झिंगले पाप
मरणांत छंद पेशींना
रक्तातील खुळे आलाप
गात्रात छेडती वीणा
दिसते ते नसते बहुधा
नसते ते फिरुनी दिसते
भय इथले संपत नाही
मज तुझी आठवण येते

- विशाल (२४/०५/२०१९)