लागलो आता कुठे बोलायला
गारदी आले गळा कापायला
स्वप्न होते ते तुझे की पाश होता
प्राण फिरुनी लागला गुंतायला
सय तिची जेव्हा नभाच्या पार गेली
लागलो मी तारका मोजायला
खरडुनी केली आधी काया रीती
धावले मग सावली चोरायला
पावसाची फक्त फसवी हूल होती
मोर वेडे लागले नाचायला
अर्थ नाही अन्नपूर्णेचा असा की
आयुष्य जावे हे उभे रांधायला
- विशाल (२३/०५/२०१९)
सय तुझी केव्हातरी जाते थराला
लागते अन बोचरी घरघर घराला
सागराने काय जादू सांग केली
भेटताना का नदी आली भराला
दान पेटीतील द्यावे त्या करांना
घडवती जे देव.. कोरून फत्तराला
जोडले नाते गुलाबाशी असे की
टोचती काटे सुगंधी अंतराला
या तीरावरल्या सुखांचा वीट आला
जीवना ने ना मला तू त्या तीराला
- विशाल (२७/०५/२०१९)
तिच्यावरील कवितेला दिली दाद त्यांनी
जुन्या वेदनेस फिरून दिली साद त्यांनी
शब्दांची जडली व्यसने अशी भयानक
जिंदगानी केली सारी बरबाद त्यांनी
चुकून सागरांना या समजलो मी शांत
वादळातून दाखविली अवकाद त्यांनी
भासले जे बंड ती वळवळ निघाली
चिरडले भीतीत जीव निष्पाद त्यांनी
कधी ना कधी तोल जाणार होता
दडपुन जपलेले मनी उन्माद त्यांनी
"मला वाटते.." एवढेच बोललो मी
विषय सोडुनी घातला वाद त्यांनी
जाताच दांभिकांच्या हातून दानपेटी
मोलभाव करुनी विकला प्रसाद त्यांनी
(ज्यांनी कधी न धरली बाजू विषयसुखाची
निलचित्र पाहताना केला प्रमाद त्यांनी )
- विशाल (२८/०५/२०१९)
गर्द निबिड रात्रीत
साथीला केवळ शब्द
ओठात गोठले गाणे
भोवती सर्व निस्तब्ध
मी लयीत चालतो तरीही
पायात वाट भरकटते
भय इथले संपत नाही
मज तुझी आठवण येते
एकांती विरतो देह
अलवार धुक्यात तमाच्या
नावास निळाई उरते
काठावर दग्ध मनाच्या
गाथेतील अभंग ओळ
अस्तित्व दुभंगत जाते
भय इथले संपत नाही
मज तुझी आठवण येते
स्तोत्रात झिंगले पाप
मरणांत छंद पेशींना
रक्तातील खुळे आलाप
गात्रात छेडती वीणा
दिसते ते नसते बहुधा
नसते ते फिरुनी दिसते
भय इथले संपत नाही
मज तुझी आठवण येते
- विशाल (२४/०५/२०१९)
