तुझे नाव

इतके अलगद उच्चारावे नाव तुझे ओठाने
एकाच शब्दामध्ये सामावून गावे अवघे गाणे

काना होऊन वीज रहावी खडीच भूमीवरती
मात्र्याने मग नभासमोर खोटेच द्यावे बहाणे

अनुस्वाराचे टपोर मोती अंगठित सजवावे
रेखीव कोरावीत तयास्तव अर्धचंद्र कोंदने

पाय मोडल्या अक्षरांनी मारावी तिरकी गिरकी
ऊकाराने रुणझुणावे पायात बनून पैंजणे

नदी वळवावी कडेकडेने रफार वेलांटीच्या
विसर्ग घेऊन पुरी सजावी उर्वरित व्यंजने

हरेक वळण, गाठ नि कोन मनामध्ये ठसावा
नाव उमटता सुटून जावे जिंदगीचे उखाणे

-- विशाल (११/०९/२०१८)

मिसकॉल

कितीतरी वेळ नुसता वाजत होता मिसकॉल
माझ्या फोनवरचा तुझा गाजत होता मिसकॉल

जातो जातो म्हणत किती माजला होता मिसकॉल
पण तुझ्याकडे येताना मात्र लाजला होता मिसकॉल

बोलण्यात नसलेली धार परजत होता मिसकॉल
पाच पाच मिनिटांनी पुन्हा गरजत होता मिसकॉल

मित्रांमधून तुला केलेला लपून होता मिसकॉल
कळत नकळत किती भावना जपून होता मिसकॉल

वाट पाहूनी जीव वेशीला टांगत होता मिसकॉल
मनामनाचे मनामनाला सांगत होता मिसकॉल

येऊन अचानक हृदयात घर करून राहिला मिसकॉल
फोनबरोबरच मनातूनही भरून वाहिला मिसकॉल

खळखळ सुंदर निर्झराप्रमाणे वहात होता मिसकॉल
अबोल्याच्या धीराचा अंत पहात होता मिसकॉल

काय झालं जर आज थोडा ओला होता मिसकॉल
मी न्हाणीघरात असताना तो केला होता मिसकॉल

माहीत नाही कुठलं देणं लागत होता मिसकॉल
माझ्यासोबत आठवणीत उगा जागत होता मिसकॉल

तुला भेटायचा एकमेव मार्ग ठरीत होता मिसकॉल
त्या मार्गावर मजला सोबत करीत होता मिसकॉल

-- विशाल (११/११/२००६)

आसूड

इथे गूढ अंधार दाटून येता, तिथे तारकांचे दिवे लागले  

मिटताच डोळे हे होतील जागे, पुन्हा आठवांचे थवे मागले

जुनी तीच ओढ, जुनी तीच उर्मी, जुनी तीच ती आर्त व्याकुळता
भरुनी अकस्मात अस्मान येते नि जाते कडाडून विदयुल्लता 

स्वप्ने विषारी बिछाना दुधारी कुशी पालटून सरे रात्र जागी

कवडशामध्ये चांदण्याच्या पिशी थरारते कातडी ही अभागी

दिसेना कुणाला तिच्या अंतरीचे, फुत्कारते जीवघेणे प्रकार
"तिळा तिळा" मी किती घोकतो हे उघडीत नाही तरीही कवाड

अस्वस्थ आसू ठिबकतो अबोल, डोळ्यांमध्ये उतरते रक्त का ?
पितांबरात घुसमटे एक काया, ये कंठात बावनकशी हुंदका

मनाच्या तळाशी उदसताच पाणी, त्या वेदनांचा आसूड होतो 
चकोराप्रमाणे आतुर कोणी, उध्वस्त तेव्हा गझल पीत जातो

-- विशाल (०६/०९/२०१८)