तिच्यावरील कवितेला दिली दाद त्यांनी
जुन्या वेदनेस फिरून दिली साद त्यांनी
शब्दांची जडली व्यसने अशी भयानक
जिंदगानी केली सारी बरबाद त्यांनी
चुकून सागरांना या समजलो मी शांत
वादळातून दाखविली अवकाद त्यांनी
भासले जे बंड ती वळवळ निघाली
चिरडले भीतीत जीव निष्पाद त्यांनी
कधी ना कधी तोल जाणार होता
दडपुन जपलेले मनी उन्माद त्यांनी
"मला वाटते.." एवढेच बोललो मी
विषय सोडुनी घातला वाद त्यांनी
जाताच दांभिकांच्या हातून दानपेटी
मोलभाव करुनी विकला प्रसाद त्यांनी
(ज्यांनी कधी न धरली बाजू विषयसुखाची
निलचित्र पाहताना केला प्रमाद त्यांनी )
- विशाल (२८/०५/२०१९)
No comments:
Post a Comment